Miłość jest prosta

 MIŁOŚĆ JEST PROSTA

Channeling Marii Magdaleny – Pamela Kribbe

Jestem Maria Magdalena. Pozdrawiam Was wszystkich. Jestem pełna szacunku i widzę waszą odwagę i męstwo. Podążanie swoją drogą na Ziemi wymaga pełnego zaangażowania, odwagi i zaufania, aby zachować wiarę w Miłość i Dobroć Wszechświata. Każdego dnia spotykacie się z wieloma negatywnymi energiami, niesionymi przez strach, niecierpliwość i rozpacz. W otaczającym was świecie, w zabieganym świecie, wiele uwagi poświęca się sukcesowi zewnętrznemu, osiągnięciom i temu, jak coś wygląda na zewnątrz, ale jednocześnie zaniedbuje się to, co jest w środku.

Wiele osób postrzega swój wewnętrzny świat jako więzienie. Nie uczy się tego jak czuć się dobrze, jak we własnym domu, ze swoimi emocjami, z trudnymi uczuciami, z konfliktem, ze sobą. Świat zewnętrzny wywiera taką presję, że staje się to zniewalające i nie jest już normalne łączenie się ze sobą samym w intymny, serdeczny sposób, patrzenie na siebie z ła-godnością i współczuciem oraz rozważanie, z miłością, swoich najbardziej bolesnych doświadczeń i uczuć. Jesteście dla siebie surowi, tak jak was nauczono w świecie, w którym od dawna rządził strach i potrzeba przetrwania.

Zapraszam was teraz do ponownego doświadczenia miłości.

Miłość stała się obca i nieznana. Kiedy porównujesz się z innymi lub z idealnym obrazem, który masz na myśli – może to być obraz społeczny, ale także obraz duchowy, który, Twoim zdaniem, musisz spełniać – jeśli ciągle jesteś zajęty sobą, osądzaniem i krytykowaniem siebie, stajesz się samotny i wyobcowany z miłości. Miłość jest prosta. Jest to najbardziej naturalny prąd we Wszechświecie.

Wyobraź sobie, że odpoczywasz i po prostu nic nie musisz robić. Nie ma nic do osiągnięcia ani do zrobienia, że wszystko w tobie jest dobre i w porządku, naprawdę dobre. Jesteś jak obraz, który zawiera tyle kolorów, odcieni i kształtów. Niektóre są ciemne i nastrojowe, inne jasne i delikatne, ale wszystkie kolory i kształty są piękne i znaczące, odgrywają swoją rolę w całości. Spójrz na siebie w ten sposób. Nie próbuj siebie zmieniać. Wyobraź sobie, że nie musisz nic zmieniać ani w sobie, ani w swoim życiu i że pozwalasz sobie być całkowicie tym, kim jesteś. Wtedy będziesz mógł nawiązać kontakt z Miłością. I to jest także Ta Miłość, jaką darzy Cię Twój Stwórca. Kocha Cię takiego, jakim jesteś. I to jest miłość, za którą wszyscy tęsknią.

Kiedyś, gdy zaczynałeś to życie jako dziecko, nadal znałeś Tę Miłość. Przybyłeś prosto z nieba i znałeś energię Bezwarunkowej Miłości. Kiedy przybyłeś na Ziemię, ponownie szukałeś tej energii z głębokiej potrzeby życia. Dla wcielonej Duszy doświadczanie miłości jest ważniejsze niż tlen czy pożywienie. Poczuć połączenie z całością, z której pochodzisz, czuć się otoczony bezpieczeństwem i ochroną – to pierwotne pragnienie każdego dziecka.

Ale tragedią każdego dziecka na Ziemi jest również to, że widzi ono nieodpowiednie odbicie tej energii w swoich rodzicach. Ponieważ rodzice noszą ze sobą dawne dziedzictwo, są częścią lub biorą udział w ziemskiej grze o władzę, często oni sami – częściowo lub prawie całkowicie – utracili Tę Miłość. Wtedy pewność siebie dziecka jest zamglona. Ty możesz chcieć dać dziecku wszystko, ale nie wiesz już jak. Ono samo nie zna już energii miłości. Często pracujesz, dajesz z siebie naprawdę wszystko, ale nie jesteś w stanie zapewnić dziecku wszystkiego. A ono niesie ten brak ze sobą przez całe swoje dzieciństwo. Rozwija się w nim rodzaj pustki, dziury w nim.

Kiedy dziecko osiąga dojrzałość płciową w okresie dojrzewania, zaczyna rozwijać się seksualnie i może pojawić się wtedy silne uczucie zauroczenia, pociągu i pasji. Nadzieja rozpala się. Głębokie poszukiwanie miłości, absolutnego bezpieczeństwa i uznania, nabiera wówczas ładunku seksualnego. A w grze między kochankami, między mężczyzną i kobietą pojawia się wielki ciężar emocjonalny: nadzieja na odkupienie i powrót do pierwotnej miłości, z której kiedyś się wyłonili. Ale często zdarza się, że ranni mężczyźni i ranne kobiety trzymają się siebie w pewnego rodzaju uścisku, aby odnaleźć to, co utracili. A to nie jest możliwe, ponieważ rany, które zostały zadane, nie mogą zostać uleczone przez kogoś innego.

Droga do wnętrza jest niezbędna. Droga, na której ty pozbywasz się zewnętrznych standardów, na której ty pozbywasz się wszelkich fałszywych wyobrażeń o sukcesie, o osiągnięciach i o porównywaniu siebie z innymi: to jest Droga do Wewnątrz. A wielkim wyzwaniem dla was wszystkich jest podjęcie tej Drogi i stanięcie całkowicie w obronie siebie. Tylko wtedy, gdy dojdziesz do dna swojego wewnętrznego świata, swojego bólu, swoich tęsknot i lęków, ale także swoich talentów, swojej oryginalności, swoich darów i swojej twórczej mocy... tylko wtedy, gdy wrócisz do Domu w Sobie, Miłość w tobie oraz Miłość między Tobą a Innymi naprawdę będzie mogła się rozwijać. Wróć do Domu w Sobie.

Wyobraź sobie, że twoja świadomość nurkuje teraz do twojego serca. Poczuj przestrzeń w swoim sercu. Wycisz się całkowicie od wewnątrz. Wszystko jest tutaj obecne. Klucz do Miłości leży w twoim własnym sercu. Nawet jeśli twoje serce czuje się puste i samotne, pozostań w nim obecny. Zaufaj sobie. A następnie zanurz się jeszcze głębiej w swoje ciało, w okolice brzucha. W Twoim brzuchu znajduje się Twoja baza, Twój fundament, Twoje połączenie z Ziemią i Twoim ciałem. Poprowadź swoją uwagę przez cały brzuch. Powitaj siebie: jesteś dobry taki, jaki jesteś. Nie ma w Tobie niczego dziwnego, niczego innego ani złego. Wszystko to zostało ci narzucone z zewnątrz. Wszystko w tobie jest dobre i naturalne, szukające drogi do równowagi. A ty pomagasz w tym, będąc obecnym w Miłości, bez ciągnięcia, bez popychania, poprzez całkowitą akceptację siebie.

Teraz chciałabym powiedzieć coś na temat relacji między mężczyznami i kobietami. Relacje mogą odegrać ważną rolę w powrocie do Domu. Kiedy spotykasz kogoś, kto głęboko cię porusza i czujesz pociąg do tej osoby – mówię tutaj o zakochaniu się – wtedy zazwyczaj widzisz siebie w innym świetle. Dzięki oczom i blaskowi tej drugiej osoby nagle stajesz się inny. Czujesz się lżejszy, jaśniejszy niż wcześniej, błyszczysz. Ktoś zagląda do Twojego serca i czujesz, że jesteś tego godny. Aspekty ciebie, które się wcześniej poddały, ożywają i zaczynają w Tobie istnieć. Energia drugiego człowieka sprawia, że jest to możliwe. W niemal magiczny sposób wychodzisz z własnego więzienia – potępienia. I Ty wywierasz również taki sam wpływ na drugą osobę, ponieważ jest to obustronne. Druga osoba jest oczarowana twoją obecnością, twoim specyficznym punktem widzenia i twoją specyficzną istotą. W obydwojgu z was otwierają się drzwi.

Teraz w grę wchodzą dwie osoby. Kiedy druga osoba wprawia cię w ekstazę, zawsze chcesz z nią być. Możesz wtedy przylgnąć do niego lub do niej. Ta osoba jest mężczyzną lub kobietą twoich marzeń, która uczyni cię całością. Ale wtedy dzieje się coś bolesnego. Kiedy dwie osoby lgną do siebie, tak naprawdę potwierdzają, że są zranione i nie mogą sobie poradzić same. Stają się zależne. Chcą posiadać tę drugą osobę. Strony cienia, które również znajdują się w obojgu z nich, zaczynają wychodzić na powierzchnię i stają się aktywne. Rezultatem jest niemożliwy taniec. Może pojawić się zaborczość, zazdrość lub po prostu opór i wycofanie się z relacji. W ten sposób aktywowane są wszystkie bolesne oskarżenia, które powstają między mężczyzną i kobietą. Mężczyźni, którzy nie potrafią nawiązać kontaktu, i kobiety, które za bardzo chcą ten kontakt nawiązać i stają się zależne emocjonalnie... Znasz ten taniec. A niektórzy z was są już tak rozczarowani, że porzucili nadzieję na prawdziwą miłość.

Ale jest inny sposób, aby zareagować na grę przyciągania i zauroczenia. Jeśli twoja samoświadomość jest wystarczająco wysoka, możesz zobaczyć, że gdy jesteś w grze w przyciąganie, ta druga osoba otwiera drzwi do twoich najgłębszych poziomów ciebie. Zauroczenie zaprasza Cię do osobistego odbioru i rozwinięcia tych głębszych warstw lub ukrytych as-pektów. Ta druga osoba wskazuje ci drogę, a ty nią podążasz. Seksualność i romantyczne relacje otwierają Cię na Twoje własne wewnętrzne bogactwo w bardzo głęboki sposób, który dotyka wszystkich poziomów Twojego życia. A to jest niezwykle ważne, abyś zrozumiał zadanie i funkcję Miłości. Dotyka Cię słodki zapach róży, która Cię kusi. Ale róża skierowana jest do wewnątrz, jest w twoim sercu i w twoim brzuchu. Możesz cieszyć się wszystkim, co miłość ma do zaoferowania, ale chodzi przede wszystkim o uzdrowienie twoich wewnętrznych ran.

U kobiet wewnętrzne zranienie często objawia się tym, że one poniżają siebie, wykazują niewystarczającą niezależność czy też samodzielność oraz szukają wsparcia w męskiej energii, która je chroni i otacza. Ale to może je postawić w pozycji zależności i je osłabić.

U mężczyzn z kolei jest tak, że często doświadczają oni pustki w sercu i widzą marzenie o ostatecznej miłości i łagodności ucieleśnione w tej kobiecie. Przede wszystkim tęsknią oni za matczyną miłością, która jest częścią samego nurtu życia. Móc się zrelaksować, być kochanym, nie musieć nic robić, i po prostu być – oto nadzieja w męskim sercu. Ważne jest, aby kobiety zobaczyły, jak to uszkodzenie działa na męskie serce. Kobiety często nie rozumieją, dlaczego mężczyźni są emocjonalnie nieobecni. Zarzucają im, że są niedostępni, że nie wspierają ich dostatecznie i nie rozumieją, że nie komunikują się z nimi w wystarczającym stopniu. Jednak w męskim sercu istnieje głęboka tęsknota za połączeniem. Ale jednocześnie, przez stulecia, panowało zniechęcenie, a kobiety również wymagały od mężczyzn rzeczy, które zmusiły ich do jednostronnej roli. Wybaczcie mężczyznom – to jest wiadomość, którą chcę wam przekazać.

Doskonale rozumiem, jak głębokie są rany w żeńskiej energii: ból wykorzystywania, agresywność i brak szacunku dla kobiecości. Żeńska energia ma się teraz podnieść. Na Ziemi odbywa się teraz fala odnowy, a żeńska świadomość zyskuje na popularności. Jest więcej Oczu i Uszu dla serca, intuicji i łączenia się ludzi. Jednak nadal nie ma wystarczającego zrozumienia rany w męskim sercu. U mężczyzn nie chodzi często o niechęć do nawiązywania kontaktów czy komunikowania się, ale raczej o niemożność, pustkę i poczucie, że nie czują się oni jak w Domu, a przez to czują się samotni lub opuszczeni. Zawsze staraj się dostrzec w człowieku wewnętrzne dziecko, w którym wciąż żyje niewinność. Te zasłony tradycji, szorstkości i wyparcia lub negacji, nie działają jeszcze u młodych ludzi. Proszę was wszystkich o to – nie tylko dla innych, ale także dla siebie – aby lepiej zrozumieć rany, które wszyscy nosicie. Rany, które często są najbardziej widoczne w najbardziej intymnych związkach.

Kobiety potrafią złościć się na mężczyzn, bo ich zdaniem zawodzą oni emocjonalnie i nie rozumieją ich wystarczająco. Ale czasami dobrze jest się złościć, ponieważ złość uwalnia część pewności siebie i siły, których kobiety potrzebują, aby się ujawnić. Ale oprócz gniewu miejcie także współczucie. Poczujcie pustkę i samotność, które działają w męskiej energii; tęsknota za kontaktem i jednocześnie niemożność kontaktu, bycia z niego wyrzuconym. Kiedy kobiety to robią, stają się bardziej wyrozumiałe wobec mężczyzn i łatwiej przyznają się do własnej męskości. Coraz mniej będziecie kojarzyć męskość z agresywnością i chłodem, a z czasem naprawdę zrozumiecie i pozwolicie na jej wyższe wibracje. Ma to ogromne znaczenie w dzisiejszym rozwoju na Ziemi.

Mężczyzna i kobieta są jak yin i yang: nierozerwalnie ze sobą powiązani. Mężczyźni i kobiety nie mogą żyć bez siebie. Czas zawrzeć pokój. Czas wojen i konfliktów minął. Nowa Ziemia może wyłonić się jedynie wtedy, gdy mężczyźni i kobiety ponownie zwrócą na siebie uwagę.

Jestem tutaj, aby powiedzieć wam, że jest to możliwe. Aby ta obietnica mogła się spełnić – zacznij od siebie. Nie musisz myśleć na wielką skalę. Spójrz w swoje serce, spójrz na swoje własne relacje, swoje partnerstwo, relacje z rodzicami i dziećmi, swoimi przyjaciółmi. Przytul sam siebie. Jesteś zraniony, ale jesteś też doskonały. Nie musisz się zmieniać. To wprowadza w ruch tyle ciepła i uzdrowienia, że wszystko staje się łatwiejsze.

Pozdrawiam Was wszystkich i dziękuję za Waszą obecność na Ziemi w tym czasie oraz za odwagę, jaką okazujecie.

Maria Magdalena

© Pamela Kribbe

Tłumaczenie: Liona Reed, 2023