MOC BRZUCHA – BYĆ WIERNYM SOBIE
8 GRUDNIA 2019
Channeling Marii Magdaleny – Pamela
Kribbe
Drodzy przyjaciele, jestem Maria Magdalena. Pozdrawiam was
wszystkich z ciepłem i radością w sercu. Jesteście mi znani i przyjaźni.
Jesteśmy bratnimi duszami, ponieważ wszyscy idziemy razem tą samą ścieżką, ale
każdy na swój własny, niepowtarzalny sposób.
Dzisiaj chciałabym mówić o żeńskiej energii i o tym, jak może
się ona rozwijać w tym czasie, ponieważ jest to niezbędne dla zmiany
świadomości, której ludzkość, jako całość, potrzebuje, aby iść naprzód.
Potrzebna jest równowaga między męską i żeńską energią, zarówno w świecie jako
całości, jak i w życiu jednostek. Żeńska energia była od dawna tłumiona,
uszkadzana i raniona, co doprowadziło do dominacji jednostronnej energii
męskiej.
Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że równowaga
została już osiągnięta: kobiety w wielu krajach mają praktycznie takie same
prawa jak mężczyźni. W tych częściach świata kobieta może manifestować się
równie swobodnie jak mężczyzna, cieszyć się edukacją, karierą, pozycją władzy,
gromadzić bogactwa. Jednak na głębszym poziomie czegoś brakuje i nie ma równowagi.
To, co faktycznie dzieje się, gdy kobieta dąży w ten sposób do równości, polega
na tym, że przywłaszcza sobie męską energię dominacji i kontroli i zaczyna
wykorzystywać ją dla własnych korzyści i ambicji. To, samo w sobie, nie jest
złe, ale pytanie brzmi: Czy robienie tego głęboko spełnia kobiecą duszę? Podobnie
jak dodatkowe pytanie dotyczy tego, czy męska dusza jest głęboko spełniona
poprzez gromadzenie władzy i dominacji.
W tym czasie coraz więcej osób szuka głębszego spełnienia.
Chcą żyć z inspiracji i połączenia z Ziemią i innymi ludźmi, ufając swoim
sercom zamiast reagować na strach. To są ideały, które teraz poruszają serca
młodych ludzi. Stara męska energia kontroli i przymusu przeżyła już swój
odwieczny bieg; jest nowe pokolenie, które myśli i czuje inaczej. I tu leży
szansa na rzeczywiste zmartwychwstanie żeńskiej energii, która obejmie nie
tylko odzyskanie praw społecznych i politycznych oraz wolności kobiet, ale
także prawdziwe uzdrowienie głębokich wewnętrznych ran, które zostały zadane
kobiecej psychice.
Co się stało z żeńską energią w przeszłości? Została
pozbawiona mocy na wiele sposobów, zarówno przez przemoc psychiczną, jak i
fizyczną, a jej historia została spisana, więc nie muszę jej tutaj omawiać.
Moja uwaga skupia się tutaj przede wszystkim na tym, jak ta przemoc wpłynęła na
wewnętrzną energię kobiecą. Jeśli spojrzysz na zbiorową kobiecą aurę, której
przykładem jest pole energetyczne przeciętnej kobiety, zobaczysz pustkę, dziurę
w okolicy brzucha. Obszar niższych ośrodków energii – czakramy: korzenia, pępka
i splotu słonecznego – stał się pozbawiony mocy i pusty. U wielu kobiet w tych
ośrodkach istnieją, zazwyczaj tylko na wpół świadome, uczucia
bezwartościowości, lęku i niepewności.
Pierwotna żeńska moc brzucha polegała na byciu witalnym i
ugruntowanym. Kobieta z natury czuje się związana z Ziemią i rytmami pór roku,
a mądrość jej serca jest oparta na naturalnym poczuciu własnej wartości.
Niestety przez wieki to zaginęło i bez tej podstawy, tej naturalnej siły w
brzuchu, kobieta nie może połączyć się w zrównoważony sposób z otaczającym ją
światem. Łatwo daje z siebie zbyt wiele innym i zatraca się w tym dawaniu,
przez co często nie jest w stanie zająć swojej przestrzeni osobistej i
wyznaczyć granic.
Jeśli zostałeś zraniony do szpiku kości przez odrzucenie,
przemoc (również seksualną) i upokorzenie, nastąpi zmiana w twoim polu
energetycznym: twoja świadomość opuszcza brzuch, który jest siedliskiem emocji,
połączenia i intymności. Kiedy obecność w tym obszarze ciała jest zbyt bolesna,
oddzielisz się od siebie i wyciągniesz swoją świadomość z brzucha. Wtedy twoja
świadomość podnosi się i zatrzymuje w górnej części twojej aury, w wyniku czego
uczucia stają się przytępione i może osiąść depresja lub uczucie zmęczenia i
braku pełnego dostępu do twojej energii. Oprócz traumy związanej z przemocą,
która miała miejsce, i głębokiego zamętu emocjonalnego, który powstaje w jej
wyniku, pojawia się również smutek i pustka po utracie samego siebie.
Tak w skrócie dzieje się z kobiecą psychiką. Chociaż nie wszystkie kobiety wykazują ten wzorzec w takim samym stopniu, nadal jest to ogólny trend, który można podsumować w następujący sposób:
• Brzuch, będący siedliskiem emocji, seksualności i
intymności, naturalnie i silnie związany z Ziemią, jest stosunkowo pusty.
Obecność tam wydaje się groźna, zarówno ze względu na ból, który pozostaje tam
jako wspomnienie, jak i ze względu na drzemiącą tam moc – spotkanie z tą
mocą jest przerażające.
• w wyniku ruchu cofającego powstała przerwa w polu
energetycznym pomiędzy górnymi i dolnymi ośrodkami energetycznymi, pomiędzy
okolicą serca a okolicą brzucha.
• energia serca, centrum inspiracji i miłości, nie może się
wyrazić, wypłynąć na zewnątrz i w naturalny sposób połączyć się ze światem i z
innymi ludźmi. Ten przepływ jest zablokowany albo z powodu zbyt dużego strachu
i niepewności, albo z powodu potrzeby połączenia się z drugą osobą tak mocno,
że zatracasz się w tej osobie i uzależniasz się od niej emocjonalnie.
Kobiety, które nigdy w życiu nie doświadczyły przemocy – psychicznej, fizycznej, seksualnej – często również wykazują ten reaktywny wzorzec. Ponieważ stare wzorce mogą być kontynuowane z poprzednich wcieleń, w przeszłości mogły zostać wyrządzone szkody twojej żeńskiej energii, które nie zostały jeszcze wystarczająco wyleczone w obecnym wcieleniu. Ponad to, jako kobieta podlegasz wpływowi ogólnej kobiecej psychiki, dominującemu obrazowi kobiet i zbiorowym doświadczeniom z przeszłości. Każda kobieta musi sobie poradzić z tym, co tutaj opisuję; to nie jest łatwe ani naturalne dla żadnej kobiety, by posiąść moc swojego brzucha i naprawdę być obecnym z głębi serca w ugruntowany, samoświadomy sposób.
Ponieważ jest to czas transformacji świadomości, tym bardziej konieczne stało się wyleczenie energetycznej rany w brzuchu. Jeśli zamierzasz rozwijać się na ścieżce duchowej i czujesz potrzebę życia z głębi serca i najszczerszej inspiracji, odkryjesz, że jako kobieta mierzysz się z głęboko zakorzenionymi lękami. Wyróżnianie się, stawanie się większym i wchodzenie w konflikty nie przychodzi łatwo i stawia cię twarzą w twarz z trudnymi pytaniami o poczucie własnej wartości i bycie wiernym sobie. W pewnym sensie, jako kobieta, jesteś proszona o przekształcenie części zbiorowego bólu wszystkich kobiet. Tak więc, uzdrawiając własny ból, tworzycie nowe ścieżki dla poszerzenia zbiorowej świadomości.
Rozwój duchowy jest powszechnie postrzegany jako otwieranie
serca, łączenie się z innymi poprzez miłość i puszczanie własnego ego. Jednak
dla kobiet, które muszą radzić sobie z brakiem siły w brzuchu, tutaj czyha
wiele pułapek. Jeśli łączysz się z innymi, nie będąc trwale obecna w swoim
brzuchu, w swoim centrum, połączonym z twoimi potrzebami i twoją
prawdą, to połączenie z innymi może szybko doprowadzić do zatracenia siebie, a
nawet - wyczerpania.
Jeśli jesteś bardzo wrażliwą osobą z otwartą czakrą serca,
która łatwo wyczuwa nastroje i emocje innych ludzi, skorzystasz na solidnym
poczuciu własnych ograniczeń, a do tego potrzebujesz silnego ego. A przez
„silne ego” rozumiem, że potrzebujesz jasnego poczucia, gdzie ty się kończysz,
a gdzie zaczyna się druga osoba. Ten zmysł pozwala ci być świadomym,
kiedy dajesz za dużo, być może dlatego, że chcesz być lubiany lub nie masz
odwagi powiedzieć „nie”. To, co zapewnia zdrowe ego, to jasne i dokładne
odczuwanie tego, co dzieje się z tobą w twoich interakcjach z innymi ludźmi.
Słowo ego zostało zniekształcone i zaczęło oznaczać wszystko, co niższe i
powinno zostać uwolnione, ale dla kobiet ta forma samoświadomości i wyznaczania
granic jest niezwykle ważna.
W przypadku mężczyzn proces rozwoju jest zupełnie inny.
Mężczyźni zostali wychowani w innym rodzaju moralności. Jako chłopcy byli zachęcani do różnicowania się,
współzawodnictwa i wyróżniania się. Może to być dość bolesne dla mężczyzn,
którzy nie czują się w ten sposób jak w Domu, którzy są z natury wrażliwi,
rozważni lub cisi. W każdym razie mężczyźni są mniej zachęcani do dawania,
podczas gdy ambicja i agresywność są cenione pozytywnie. Również u mężczyzn
istnieje energetyczna rana spowodowana doświadczeniami z przeszłości. Mężczyźni
oddzielili się od własnej żeńskiej energii, swoich uczuć i intuicji i
doświadczają tego jako utraty radości, emocji, połączenia. W ich sercach jest pustka – w
brzuchu mniej – i ta pustka dręczy mężczyzn tak samo, jak kobiety cierpią z
powodu pustki w brzuchu. Obie płcie zostały zniszczone przez tradycje, w
których żyjecie, i obie płcie zostały zranione na różne sposoby, tak więc
odzyskanie całości wymaga od obu płci różnych środków.
Dla mężczyzn nacisk na otwarcie serca jest ogólnie korzystny.
Łączenie się z ich uczuciami, pozwalanie na pokazanie swojej wrażliwości i
uznanie żeńskiej energii w sobie, to fundamentalne sposoby uzdrawiania dla
mężczyzn. Ale w przypadku kobiet jest w pewnym sensie dokładnie na odwrót. Dla
nich droga do samoleczenia wiedzie przez bycie wiernym sobie, utrzymywanie
wyraźnych granic, uznanie swojej męskiej energii oraz rozpoznawanie i
manifestowanie swoich wyjątkowych darów. Energetycznie oznacza to, że przenoszą
one energię swojego serca, swojej duszy aż do poziomu brzucha. Oznacza to zatem
zejście w głąb tej jamy miednicy, która symbolizuje pierwotną siłę kobiecej
energii.
Jednym ze sposobów, w jaki kobiety mogą wrócić do swojego Domu,
jest bardziej świadome radzenie sobie z nagromadzonym w nich gniewem. Wiele
kobiet tłumi emocje gniewu lub rozczarowania, ponieważ gniew wywołuje strach
lub sprawia, że czują się bezsilne. Gniew zagraża, ponieważ może doprowadzić do
konfliktu z innymi, a jeśli czujesz, że nie jesteś w stanie stanąć w obronie
siebie i wyrazić swojego gniewu, czujesz się bezsilny. Wtedy złość może
przerodzić się w depresję, pasywność lub cynizm.
Możesz jednak zacząć postrzegać złość jako cenny sygnał, że
coś lub ktoś narusza twoje granice i dlatego czujesz się zraniony; sygnał,
którego możesz użyć do stworzenia pozytywnej zmiany w swoim życiu. Przyjmując
złość, traktujesz siebie poważnie, co oznacza, że siłę zawartą w złości można
wyrazić pozytywnie. Pierwszym krokiem jest nie postrzeganie złości jako czegoś
złego i nie potępianie siebie za nią. Jest to trudniejsze dla kobiet niż dla
mężczyzn, ponieważ są one bardziej przyzwyczajone do wyrzekania się siebie i
oddawania swojej przestrzeni innym niż domagania się swoich naturalnych granic.
Oto powód dla którego zwracam się do bardzo wrażliwych
kobiet, które kroczą duchową ścieżką: dbajcie o siłę swojego brzucha,
trzymajcie się jej, trzymajcie się mocno swoich granic i odważcie się stanąć w Swoim
Świetle. Macie tendencję do łączenia duchowości z miłością, światłem i
połączeniem, a to są podstawowe atrybuty, ale zrównoważony związek z
otaczającym was światem zależy od waszej zdolności do rozróżniania tego, co
jest dla właściwe (dobre, pożądane), a co niewłaściwe, do rozdzielenia się i
oddzielenia kiedy potrzeba, zamiast nadmiernego łączenia się i kumulowania w
sobie. W tym celu musicie w pełni docenić siebie, własne potrzeby, własne
talenty i wszystkie własne emocje.
Żyłam w czasach, gdy wolność wyrażania się kobiet nie była akceptowana, nie mówiąc już o jej cenie. Poczułam silne połączenie z przesłaniem Jeszuy (Jeshua Ben Joseph) i z esencją energii Chrystusowej. Byłam poruszona jego słowami, jego charyzmą i w tamtym życiu zagłębiałam się w siebie coraz głębiej, aby przypomnieć sobie, kim jestem. Żyła we mnie również wściekłość na siły, które zabraniały mi być tym, kim byłam: niezależną, potężną, samowolną. Regularnie byłam „zawracana do samej siebie”[1] i zmagałam się z poczuciem bezsilności i gniewu. Mój brzuch ogarniała energia frustracji, a pod nią drzemało poczucie niższości, zwątpienie w siebie. Moją misją było to, aby pogodzić się z własnym brakiem poczucia własnej wartości i uwolnić się od osądów innych ludzi.
To jest wyzwanie dla wszystkich kobiet. Kiedy kobiety nie są
w pełni obecne w okolicy brzucha, mają tendencję do dawania innym zbyt wiele z
serca, do ogołacania siebie w relacjach z innymi, takimi jak ich ukochany, ich
dzieci, rodzice, przyjaciele. Zatracenie siebie w drugiej osobie jest bardzo
często oznaką nie do końca bycia ze sobą w Domu, we własnej Bazie.
Jeśli dominuje tam uczucie pustki lub wyobcowania, kuszące jest sięgnięcie do
kogoś innego, aby złagodził to uczucie. Robicie to pozornie z miłości, ale tam czai
się również inny motyw: potrzebujecie drugiego człowieka, aby czuć się
akceptowanym i mieć dobre zdanie o samym sobie. Jednakże, prawdziwy
rozwój duchowy, oznacza, że ty uczysz się zadawać sobie pytania: – Z jakiego
powodu łączę się z otaczającym mnie światem?, z moim ukochanym?, moimi
przyjaciółmi?, moimi dziećmi?, moimi rodzicami?
Teraz wybierz jedną z tych relacji i skup się na swoim brzuchu. Poczuj z tego poziomu, ile miejsca zajmujesz w tym związku lub ile otrzymujesz. Na przykład wyobraź sobie ukochanego mężczyzną i zapytaj sam siebie: „Czy w jego obecności czuję się w pełni akceptowany/a w okolicy brzucha?” Teraz zrób to samo z ukochaną kobietą. Oddychaj głęboko do swojego centrum, kiedy o niej myślisz i poczuj swoją reakcję. Czy czujesz, że coś blokuje lub uniemożliwia oddychanie? Eksperymentuj z tym jako medytacją prowadzoną.
Kluczowe pytanie brzmi: czy Twój brzuch może się zrelaksować w tym związku? w tej relacji? Czy czujesz się akceptowany i czy możesz być sobą? A może czujesz, że musisz się wysilić i przybrać nienaturalną postawę? Być może czujesz się wyczerpany, gdy jesteś z tą drugą osobą; wtedy twoja świadomość (ta przez małe „ś”), twój sposób myślenia wznosi się w kierunku twojej głowy, ale twoja Wyższa Świadomość (ta przez wielkie „Ś”) opuszcza twój fundament, twój brzuch.[i] Kiedy tak się stanie, nie potępiaj siebie, ale spójrz z pełną miłości szczerością na swój własny lęk przed byciem wiernym sobie i przed zajęciem należnej ci przestrzeni. Rozpoznając własny strach, przekształcasz go. I nie robisz tego sam. Zmienia się całe zbiorowe pole energetyczne kobiet. I żeńskiej energii. To, co dajesz sobie, przynosi korzyści innym i vice versa.
Maria
Magdalena
© Pamela
Kribbe
Tłumaczenie:
Liona Reed, 2023
[1] Przypis
tłumacza.
[i] consciousness -
tłumaczę tutaj jako świadomość kognitywną, myślenie dualne, zaś
awareness – jako Świadomość Istnienia, niedualną, spontaniczną i
niezlokalizowaną.